ŻYCIE PO STRACIE - Pamiętnik, myśli i wspomnienia....: 2016

sobota, 26 marca 2016

poniedziałek, 15 lutego 2016

Minęła ta przeklęta godzina :( Dziś cały dzień ciężki. Spędziłam go w większości z siostrą. Jestem jej za to bardzo wdzięczna. Obejrzałyśmy film Od początku - Return To Zero . Popłakaliśmy kilka razy, ale tego mi było trzeba :(
Ale gdy przyszła ta godzina to rozsypałam się na kawałeczki :(
Jest coraz gorzej, patrzę na dzieci i zastanawiam się jaka by była Isabellka. Czyje by miała oczka, czy włoski by się jej kręciły?
Jeszcze dziś dziewczynki były pobudzone wieczorem, jakby się im mój nastrój udzielał. Malisia nauczyła się mówić Isabellka i cały wieczór pokazywała do góry i "Ibelka" tam , "Ibelka" tam...
A mi się serce krajało :(
Nie da się z tym pogodzić...
Bo kto chciałby urodzić śmierć a nie życie :(
Isiu <3

Trzecie urodzinki Isabellki

Boże, zabierając mi córcię , straciłam nie tylko noworodka
Straciłam niemowlaka, który próbuje raczkować
Straciłam jej pierwsze kroki
Straciłam możliwość uslyszenia jej pierwszych słów
Stracilam dwulatke biegajaca po domu na boso
Straciłam trzylatke zadawajaca milion pytań
Straciłam pierwsze jazdy na rowerze mojej czterolatki
Straciłam pierwszy dzien w szkole Isabellki
Straciłam odrabianie z nią lekcji
Straciłam radość z pierwszej piątki w szkole
Straciłam jej łzy z pierwszych niepowodzeń
Straciłam nastolatke która zaczyna się buntować i malować
Straciłam wspólne nasze wyjścia na zakupy czy do kina
Straciłam młodą panienke umawiajaca się na randki,
Straciłam kobiete, którą mój mąż, a jej tatuś, poprowadził by dumnie do ołtarza w sukni którą wcześniej byśmy razem wybrały
Straciłam możliwość zobaczenia jej radości w oczach gdy powiedziała by "tak" przed ołtarzem
Straciłam dziewięć miesięcy jej ciąży i możliwość zobaczenia wnusia
Straciłam chwilę podczas ktorych piłybyśmy kawę rozmawiając o życiu codziennym
Straciłam dojrzałą kobietę która by do mnie dzwoniła
Straciłam możliwość godzenia się po kłótniach, których by się nie uniknęło
Straciłam naszą wspólną przyszłość 1095 dni temu ... :(

Powiązane linki :Od początku ...
                            Od początku cd
                            Pierwsze urodziny Isi
                            Drugie urodzinki Isabellki

niedziela, 14 lutego 2016

To już trzy lata ... :(

Dla Ciebie Kochanie kolejny list od mamusi :

Me dziecko, me serce
W kamieniu zaklęte
Upragnione,
Wyczekane,
Mimo płaczu i błagań
Przez Boga zabrane.
Ja, Twoja mama
W tej ciszy, zasłuchana
W trzepocie skrzydeł Twoich,
Dla ukojenia bólu i łez moich.
W blasku Anielskim twarz wygrzewam
I wysyłam Ci Isiu mą miłość do Nieba.
14-02-2016

Tęsknimy i Kochamy <3

Powiązane linki : Dwa lata jak Twoje serduszko się zatrzymało ...
                             Od poczatku ....
                             Od początku cd ...

sobota, 13 lutego 2016

Życie w biegu.... 1%

Dawno mnie tu nie było, ale życie i obowiązki przy czwórce dzieci zapełniają cały mój czas. Tym bardziej że i Malisia i Matyldka niestety potrzebują częstych wizyt u lekarza. Nasze życie kręci się wokół szkoły wyjazdów do lekarzy i na cmentarz. Bardzo rzadko jeździmy w gości czy do znajomych. Niedługo zupełnie zdziczejemy. Ale cóż zrobić, matka wariatka musi To jakoś ogarnąć .

Jeśli ktoś chciałby pomóc naszej córeczce, siostrzyczce naszego Aniołka Isi, będziemy bardzo wdzięczni.

Moje najnowsze Świecące kule

Zbliża się "godzina zero"
By nie myśleć, nie płakać i nie zastanawiać się wciąż dlaczego zajęłam się czymś na czym muszę się maksymalnie skupić
Tak powstało moje najnowsze dzieło :

Więcej na : Home Made Thumbelina

sobota, 16 stycznia 2016

Dodatkowe zajęcie : Cotton Balls - Magiczne świecące kule

Przy czwórce dzieci w domku ciężko z czasem, ale niekiedy życie nas zmusza do siedzenia po nocach by troszkę choć dorobić.
Dużo pieniążków idzie na leczenie, badania i wyjazdy do lekarzy naszej Malisi.
Matyldka też urodziła się z podwójną wadą serduszka, więc wyjazdy do Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki są podwójne teraz. I z Malisią z Matyldką.
Matyldka jeszcze ma przepuklinę dużą pępkową , więc znów wizyty u chirurga co dwa tygodnie.
To wszystko kosztuje i mimo zbierania 1% w tamtym roku , koszty leczenia przekroczyły zebraną kwotę a to jeszcze nie koniec wizyt. Już do Czerwca mamy poplanowane niektóre wizyty.
Doszły wyjazdy do Warszawy, bo u Malisi jest ryzyko zachorowania na siatkówczaka. Ma silny objaw leukokorii i złą morfologię :(
Dlatego jako matka musiałam coś wymyśleć
I wymyśliłam niespanie po nocach i nawijanie jak ten świstak z reklamy ....
Jeśli ktoś byłby zainteresowany to zapraszam : Magiczne światło bawełnianych kul

Miłości Moja

Miłości moja za wcześnie wydarta z mego łona
Rozpacz i pustka, po kilku słowach doktora
Boże, płacz i bezsilność
Bo zabrałeś naszą miłość,
Ty, który dajesz Skarb matką, które mordują swe dziecie
Nam zabrałeś naszą miłość, nasze szczęście przecie.
Wiesz ile czasu się staraliśmy,
Tak bardzo tego maleństwa pragneliśmy
Mieliśmy już tak dalekie plany...
Przygotowywaliśmy się na te wielkie zmiany
A Ty z nas zadrwiłeś
I naszą nadzieję i radość zabiłeś.
Złą kartą z nami pograłeś
I naszą córeczkę zabrałeś.

Lista życzeń osieroconych rodziców

1. Chciałabym, by moje dziecko nie umarło. Chciałabym je mieć z powrotem.
2. Chciałbym, byś się nie bał wymawiając imię mojego dziecka. Moje dziecko istniało i było dla mnie bardzo ważne. Potrzebuję usłyszeć, że było ono ważne także dla Ciebie.
3. Jeśli płaczę lub reaguję emocjonalnie, gdy mówisz o moim dziecku chciałabym, byś wiedział, że to nie dlatego, że mnie ranisz. Czuję wówczas, że pamiętasz; czuję twoją troskę! Śmierć mojego dziecka jest przyczyną moich łez. Rozmawiasz ze mną o moim dziecku, pozwoliłeś mi podzielić się smutkiem. Dziękuję Ci za to
4. Chciałbym, byś nie „zabijał” ponownie mego dziecka usuwając jego zdjęcia, rysunki, pamiątki ze swojego domu.
5. Bycie rodzicem w żałobie nie jest zaraźliwe, więc chciałbym byś mnie nie unikał. Potrzebuję Cię teraz bardziej niż kiedykolwiek.
6. Potrzebuje urozmaicenia, chcę usłyszeć co u Ciebie, lecz chcę, byś także słuchał mnie. Mogę być smutna. Mogę płakać, lecz chciałabym, byś pozwolił mi mówić o moim dziecku; to mój ulubiony temat.
7. Wiem, że często o mnie myślisz i się modlisz. Wiem, że śmierć mojego dziecka boli Cię także. Chciałabym o tym wiedzieć: powiedz mi to przez telefon, napisz list lub uściśnij mnie.
8. Chciałbym żebyś nie oczekiwał, że moja żałoba skończy się wraz z upływem sześciu miesięcy. Pierwsze miesiące są dla mnie szczególnie traumatyczne; chciałbym jednak być zrozumiał, że mój żal nie będzie mieć końca. Będę cierpiała z powodu śmierci mojego dziecka aż do ostatniego dnia mego życia.
9. Naprawdę staram się „zaleczyć”, chciałabym jednak byś zrozumiał, że nigdy nie będę w pełni wyleczona. Zawsze będę tęskniła za moim dzieckiem i będę pełna żalu, że już nie żyje.
10. Chciałabym byś nie oczekiwał ode mnie "NIE MYŚLENIA O TYM" lub "BYCIA SZCZĘŚLIWĄ”. Nie sprostam żadnemu z tych oczekiwań przez długi czas.
11. Nie chciałabym traktował mnie jak „OBIEKT LITOŚCI”, chciałabym jednak byś pozwolił mi na smutek. Zanim się „wyleczę” to musi boleć.
12. Chciałabym byś zrozumiał, że moje życie roztrzaskało się w drobny mak. Wiem, że to przygnębiające być blisko mnie, gdy tak czuję. Proszę bądź cierpliwy w stosunku do mnie, tak jak i ja jestem.
13. Gdy mówię "U mnie w porządku", chciałabym, byś zrozumiał, że „NIE JEST MI DOBRZE”, a każdy dzień to zmaganie się ze śmiercią mojego dziecka.
14. Chciałabym byś wiedział, że wszystkie moje reakcje związane z żałobą są normalne. Możesz spodziewać się depresji, złości, wszechogarniającego poczucia beznadziejności i smutku. Proszę więc, wybacz mi, że czasem jestem cicha i wycofana, innym zaś razem irytuję się i zachowuje ekscentrycznie.
15. Twoja rada by "żyć dzień za dniem" i tak odmierzać czas jest doskonała. Jednak obecnie, dzień to zbyt dużo i zbyt szybko dla mnie. Chciałabym wiedzieć, że daję sobie radę z godzina po godzinie.
16. Zaproponuj od czasu do czasu pojechać ze mną na cmentarz, zapalić lampkę, pomilczeć chwilę. Nie za często, tylko czasami. Daj mi znać że pamiętasz.
17. Nie mów: jesteś młoda, będziesz miała kolejne dzieci. Być może będzie dane mi się cieszyć jeszcze nie jednym dzieckiem, najpierw jednak muszę opłakać to, które odeszło. I żadne inne dziecko mi go nie zastąpi.
18. Najważniejsze: Wspomnij czasem o mim dziecku. Nie udawaj, że nie istniało. Słowa mniej bolą niż uporczywe milczenie.

ŻYCIE PO STRACIE - Pamiętnik, myśli i wspomnienia....

Pamiętnik, myśli i wspomnienia...